orpik

Nazywany również „Candy Man” oraz „Brooksy”, urodził się 26 września 1980 roku w amerykańskim San Francisco, ale dorastał w Amherst w stanie New York. Przez Pittsburgh Penguins wydraftowany został z numerem 18. w pierwszej rundzie draftu odbywającego się w 2000 roku.

Swoją hokejową karierę Orpik rozpoczął sezonem 1998/1999, w którym rozegrał 41 spotkań w drużyną Boston College (liga NCAA) i pozostał w niej do końca sezonu 2000/2001. W swojej trzy sezonowej karierze z Bostonem Brooks wystąpił w 119 meczach, zdobywając 41 punktów (2G, 39A).

Po wydraftowaniu przez Penguins, Orpik został graczem zaplecza Pittsburgha – Wilkes-Barre/Scranton Penguins (liga AHL). Na „farmie” rozegrał dwa pełne sezony występując tym samym w 149 meczach i zdobywając 38 punktów, w tym zaledwie 6 goli i 32 asysty. Pomimo niezbyt imponujących zdobyczy punktowych, Brooksy torował sobie drogę do NHL. Nic dziwnego, ważący około 95kg i mierzący 188cm młody obrońca pokazał, że wie jak wykorzystywać swoje walory fizyczne.

Debiut na taflach NHL przyszedł w sezonie 2002/2003, kiedy to Orpik został powołany przez Pittsburgh na sześć spotkań. I choć nie zanotował w nich żadnych punktów to utorował sobie drogę do miejsca w Pingwinim składzie.

W pierwszym pełnym sezonie (2005/2006) spędzonym w NHL Brooks pojawił się w 64 meczach notując na swoje konto 2 gole i 7 asyst. W następnych sezonach Orpik notował podobne statystyki punktowe (2006/2007 6 punktów; 2007/2008 11 punktów), jednak to nie liczby w jego grze były najważniejsze. Brooks, który w Pittsburghu dostał przydomek „Candy Man” pokazał, że potrafi zrobić użytek ze swoich gabarytów – hity, które rozdawał na lodzie niczym „free candy” zdobyły serca fanów w Pittsburghu. Ale co ważniejsze – wypracował sobie nową umowę z klubem.

Po podpisaniu 6 letniego kontraktu wartego 22.5 mln dolarów Orpik przyklepał swoje podstawowe miejsce w składzie aż do sezonu 2013/2014. W kampanii 2008/2009 nagrodzony został „A” na jersey’u po tym, jak inny podstawowy defensor drużyny, Sergiej Gonchar, nabawił się kontuzji.
W tym samym sezonie, 12 lipca 2009 roku Orpik założył na palec swój pierwszy mistrzowski pierścień.

brooks
Po odejściu Gonchara (który podpisał kontrakt z Ottawa Sentaors) Brooks w sezonie 2010/2011 sparowany został z ofensywnym obrońcą – Krisem Letangiem. Jak się okazało był to strzał w dziesiątkę. Kris, który lubi zapuszczać się daleko w tercję rywala, nie musiał martwić się o tyły, gdzie czuwał typowy stay-at-home defensor – Orpik. Ten defensywny duet stał się podstawą obrony Penguins, a także synonimem rakiet wystrzeliwanych spod niebieskiej.

Brooks Orpik osiągnął także swój „kamień milowy” – 17 grudnia 2011 roku w meczu przeciwko Buffalo Sabres, rozgrywanym w CONSOL Energy Center, Brooksy zanotował swoją setną asystę w karierze.

Orpik może poszczycić się także srebrem olimpijskim, które zdobył z reprezentacją USA podczas Zimowych Igrzysk w Vancouver rozgrywanych w 2010 roku.

W Pittsburghu Orpik cieszy się ogromną sympatią. Znany jest ze swojego „strzelania oczami”, dzięki czemu zdobył przydomek „Crazy Eyes” (jeżeli jeszcze nie wiecie dlaczego, przypatrzcie się zdjęciom Brooksa). Jednak ponad wszystko Brooks pozostaje zawodnikiem, który jak nikt inny potrafi sprzedać „free candy” z uśmiechem na twarzy.

Po sezonie 2013/14 drogi Brooksa i Penguins rozeszły się, jego kontrakt się zakończył, a klub z racji wysokich wymagań finansowych nie przedłużył kontraktu z podstawowym od lat obrońcą. Orpik rozegrał w Mieście Stali aż 703 mecze, najwięcej pośród obrońców występujących w historii klubu oraz piąte pod względem wszystkich występujących zawodników. Strzelił 13 bramek i zanotował 119 asyst, z kolei w play-off rozegrał 92 mecze zdobywając 2 bramki i dokładając do nich 13 asyst.

W 2014 roku wystąpił z kadrą USA na Igrzyskach Olimpijskich w Sochi, gdzie wraz z kolegami zajął czwarte miejsce.